Detailer – czyli kto?

Wszyscy doskonale wszyscy wiemy, jak wygląda amatorskie sprzątanie i pielęgnacja samochodu. Zakamarki, szczeliny, zawijasy, krzywizny, różne powierzchnie, mazy i smugi… Szczegóły, szczególiki, do których trzeba mieć anielską cierpliwość  i naprawdę sporo samozaparcia.

Jak wygląda praca detailera?

Jedno co jest pewne, to chcąc być dobrym detailerem, trzeba to lubić i czuć w kościach. Konieczna jest cierpliwość, dokładność i zmysł estetyczny, pozwalający widzieć to, co innym umyka. Detailing zawodowy to dający sporo satysfakcji, ale jednak żmudny i wieloetapowy proces, w wyniku którego samochód zaczyna wyglądać tak, jak zamarzył sobie tego jego właściciel. Nierzadko auto otrzymuje nowy wygląd czy – ciekawie podrasowane – nabiera zupełnie innego charakteru. Raz trwa to parę godzin, czasem kilka dni, bywa i tak, że odpicowanie auta wydłuża się nawet do kilku tygodni.

Detailing jest lekki, łatwy i przyjemny…

Detailing nie jest ani łatwy, ani lekki. Kiedy przyjrzeć się typowej dniówce, jest to tak naprawdę ciężka fizyczna praca wymagająca przynajmniej dobrej kondycji fizycznej, bo jak bez niej pół dnia stać przy maszynie polerskiej. W detailingu wstajesz, klękasz, kucasz, wstajesz, klękasz, kucasz. Żmudnie ręcznie polerujesz raz jedną, raz drugą ręką. Wyginasz się, żeby sięgnąć w najodleglejsze szczeliny, zaglądasz pod podwozie, znów wstajesz, znów klękasz… I tak kilkanaście powtórzeń w serii na godzinę. Ogrom i nakład pracy widać przede wszystkim w postaci spektakularnych metamorfoz i zadowolenia klientów, którzy przeczuwali, ale nie spodziewali się, że ich fura może tak wyglądać.

Wnioski?

Mówią – Rób to co lubisz, a nigdy nie będziesz pracował. Jest w tym sporo prawdy, bo kiedy zaczynaliśmy, jedyne co wiedzieliśmy na pewno, to że motoryzacja jest i będzie naszą pasją zawsze. Zainwestowaliśmy w swoje miejsce, ludzi, wiedzę, kursy i szkolenia. Podpatrywaliśmy starych wyjadaczy, budując jednocześnie portfolio coraz to ciekawszych realizacji, dzięki którym zweryfikować wszelkie prawdy i mity. Dziś nazwalibyśmy to KNOW HOW, wynikającym nie tylko z teorii, ale przede wszystkim doświadczenia.